صدایش بزنم مرد من
دوستش دارم برای اینکه آدم سالمی است. اختلال های شخصیتی ندارد، گیر و گره کور روانی ندارد. با خودش و خواسته هایش و دیگران صادق است. از خواسته هایش مستقیم حرف میزند و میشود از او خواست. از تغییر نمی ترسد، گوش میکند و حرف میزند و تغییر میکند. دوستش دارم برای اینکه از رابطه مراقبت میکند، کنارش می شود رشد کرد، عشق ورزید، لذت برد و پیش رفت. زلال است، مهربان است، با دیگران هم مهربان است و این مهربانی قسمتی از ذات اوست. دوستش دارم چرا که انتخابی است که برایش صبر کرده ام و آنچه در کنارش دارم زنده است، پویاست، قد میکشد و در نزدیکی دو ساله شدن از همیشه قشنگ تر است.
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و دوم اسفند ۱۳۹۸ ساعت 8:54 توسط مکث
|
البته که این تمام من نیست