از هر روايت فرازي
چنگ زدن به اكنون هميشه نجاتم داده. فرقي نمي كند غلبه ي هورمون هاست يا برانگيختگي هيجانات فرو خورده. هر بار يادآوري لحظه حال ناگهان من را از آن سياهچاله ي عميق بيرون كشيده. زندگي كوتاه است. گاهي بي آنكه حواسم باشد تكرار مي كنم. زندگي ارزشمند و كوتاه است.
+ نوشته شده در پنجشنبه یازدهم آذر ۱۴۰۰ ساعت 17:38 توسط مکث
|
البته که این تمام من نیست